υποκαθαίρω

ὑποκαθαίρω ΝΑ

ιατρ. καθαρίζω τον εντερικό σωλήνα με καθαρτικό, προκαλώ κενώσεις με χρήση καθαρτικών ή με άλλο τρόπο

αρχ.

εκβάλλω, αποβάλλω με κάθαρση («ὑποκαθαίρει τὴν κόπρον», Γρηγ. Νύσσ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + καθαίρω «καθαρίζω»].